“Het is een format dat ik zelf heb bedacht en waar ik erg in geloof”

Communicatie is the key! 

Met LINSPO wil ik ook aan mensen laten zien welke opleidingen er allemaal zijn. Mijn vraag aan Fien is dan ook wat zij allemaal heeft gestudeerd? Fien: “Ik ben begonnen op het HBO met Bedrijfscommunicatie, toen heb ik aan de UvA Taal en Communicatie gedaan en vervolgens de master Nederlandse Taal en Cultuur met een specialisatie in argumentatiewetenschappen en retorica.” Veel mensen gaan totaal iets anders doen dan de studie. Gebruikt Fien nog de deze kennis tijdens haar carrière? Fien: “Mijn onderzoeksvaardigheden die ik daar geleerd heb, gebruik ik nog elke dag. Daarbij is vooral de onderzoekende mindset die ik van mijn studie heb meegekregen, iets waar ik nog dagelijks veel profijt van heb.” Ik citeer van Neil Armstrong: “Research is creating new knowledge.” 

• Communicatie HBO propedeuse voltijd in Utrecht
• Taal en Communicatie bachelor aan de Universiteit van Amsterdam 
• Nederlandse Taal en Cultuur master met een specialisatie in argumentatiewetenschappen en retorica aan de Universiteit van Amsterdam

De meeste mensen zullen je kennen van Q-music als nieuwslezeres. Was dit altijd al je ambitie en hoe vind je het om dit te doen?

Ik wilde eigenlijk direct beginnen bij het Jeugdjournaal, tot ik erachter kwam dat er daar een hele redactie meebouwt aan zo’n show. Bij de radio ben je bij Qmusic in je eentje verantwoordelijk voor welk nieuws je brengt, dat leek me een goede leerschool. Alleen werd ik toen verliefd op het fenomeen radio maken, dus bleef ik een tijdje langer hangen dan geplant haha. 

Je presenteert verschillende onlineprogramma’s. Wat vond je tot nu toe het tofste om te presenteren?

Mijn nieuwe programma Filosoferen met Fien voor het online platform van Wendy van Dijk is er een waar ik heel blij mee ben. Ik vind portretten maken van inspirerende mensen een van de leukste dingen om te doen, en in dat programma ontmoet ik allerlei vrouwen met een verhaal. Van Emily die na een aantal heftige bevallingen met een lichamelijke handicap door het leven gaat en daar waanzinnig mee omgaat, tot een vrouw die haar 8,5 maanden oude zoontje is verloren en daardoor een bijzondere kijk op het leven heeft gekregen. Het was een format dat ik zelf heb bedacht en waar ik erg in geloof. Het is nog niet online want we zitten nog in de opnames, maar ik vind het nu al top!

“Het is voor mij een helend proces geweest”

Je bent ook keynote speaker. Wat houdt dat precies in? 

Ik geef lezingen waarvan ik hoop dat mensen er iets aan hebben. Ik geloof er heel erg in dat de dingen die gebeurd zijn in mijn leven, me een aantal skills opgeleverd hebben waar anderen in het bedrijfsleven ook iets aan kunnen hebben. Zoals omgaan met teleurstellingen, naar jezelf kijken, samenwerken en wendbaar zijn. Allemaal zaken die je een betere werknemer kunnen maken, en waardoor je zelf ook meer plezier in je werk hebt. 

Op je 21^ste werd er lymfeklierkanker bij je ontdekt. Inmiddels ben je 7.5 jaar schoon. Is door deze periode je manier van kijken naar het leven veel veranderd? Hoe sta je nu in het leven?

Alles is veranderd. Maar om heel eerlijk te zijn vind ik dit altijd een ingewikkelde vraag, ik heb geen ervaring met hoe het is om dat niet meegemaakt te hebben – dus ik weet ook eigenlijk niet wat er dan precies veranderd is. Ik probeer in ieder geval bewuster te zijn en veel meer te doen aan zelfontwikkeling, juist omdat het leven niet iets is dat je ‘zomaar’ hebt of mag houden. Dan kun je je tijd maar beter goed besteden.

Een week geleden is je boek “Het regent zonnestralen” uitgekomen. Kan je in het kort vertellen waar het boek over gaat? Hoe heb je dit proces ervaren? 

Ja, bizar he! Ik heb er maanden aan gewerkt. Mijn boek lijkt op het eerste gezicht misschien een ‘kankerboek’ door de cover, maar dat is het eigenlijk niet. Het is een boek over leven, en alles dat daarbij hoort. Ziekte, seks, liefde, werk, studeren, ontwikkelen, vriendinnen. Er is zoveel gebeurd in de afgelopen 7 jaar dat ik dacht: het kan allemaal niet voor niets zijn geweest. Niet alleen de kanker, of mijn deelname aan Expeditie en alle andere grote dingen, maar gewoon, het leven ansich. Ik hoop zo dat er iemand is die iets heeft aan mijn verhaal. Het is voor mij een helend proces geweest, alles eindelijk opschrijven maakte ook dat ik zelf kon zien hoe ver ik gekomen ben en hoeveel ik ben gegroeid, maar ook wat de dingen zijn waar ik aan wil werken.

Je hebt in 2019 ook meegedaan aan Expeditie Robinson. Waarom besloot je dit avontuur aan te gaan? 

Klopt! Ik wilde mezelf testen. Kijken of ik lichamelijk en mentaal weer net zo ver was als mensen die niet ziek zijn geweest. En tegelijkertijd aan alle jonge, en oudere mensen laten zien dat letterlijk alles nog mogelijk is, wat je ook hebt meegemaakt. 

“If you don’t know where you’re going, any road will take you there.”

Je doet zoveel verschillende dingen, waar haal jij nou je meeste voldoening uit? 

De meeste voldoening haal ik uit het vertellen van verhalen. Die van mezelf of van anderen. Ik hoop daardoor dat anderen ook gaan delen, dat is voor mij het mooiste aan media maken. 

Fien over 20 jaar:

In een fijn huis in Amersfoort, met mijn grote liefde en ons gezin, hoe dat er dan ook uit ziet. Ik hoop dan ook een eigen inspiratieplatform te hebben waar jonge mensen die ziek zijn geweest of gewoon op zoek zijn, elkaar kunnen ontmoeten. Wat ik verder voor werk doe: geen idee. Maar ik hoop verhalen te kunnen blijven vertellen.

Heb je nog inspirerende woorden voor mensen die nog niet weten wat ze later willen gaan doen? 

De woorden die ik ooit van mijn mama op een kaartje kreeg: If you don’t know where you’re going, any road will take you there.