De ene afwijzing na de andere omdat je te dik of juist te dun bent. Terry Groenen kreeg hier genoeg van en startte haar eigen modellenbureau genaamd “Inbetween Models”. Zij wil de meiden die zich genegeerd voelen in de modewereld een podium geven. Lees alles over haar deelname aan Curvy Supermodel, tegenslagen in de modellenwereld en de verandering van het beeld “model”.
Wie of wat is jouw grootste inspiratie?
Eigenlijk heb ik dat helemaal niet en dat klinkt misschien een beetje stom. Ik wil eigenlijk niet een voorbeeld of een inspiratie hebben. Ik wil gewoon doen wat voor mij goed voelt en doen wat mij op dat moment inspiratie geeft. Als ik bijvoorbeeld een fotograaf zie en ik vind zijn werk tof, dan wil ik dat ook met mijn modellen doen. Zo krijg ik dan juist weer inspiratie van hem of haar. Ik heb dus niet specifiek één iemand waar ik inspiratie uit haal en die boven mijn bed hangt haha.
Ook krijg ik inspiratie van mezelf. Het klinkt misschien een beetje arrogant maar als ik soms iets voel of iets wil dan doe ik dat gewoon. Als het werkt dan werkt het en zo niet dan niet. Zo heb ik met Inbetween models mijn inspiratie gehaald uit een afwijzing.
“Het ging van pillen slikken tot niks eten”
Wat heb je gestudeerd en gebruik je deze kennis nog tijdens je werk?
Toen ik jong was wilde ik danseres, model en actrice worden, maar die dromen zijn natuurlijk een beetje too much. Ik vond dansen van kleins af aan superleuk en mijn keuze om de dansopleiding te gaan doen was dan ook snel gemaakt. Het tofste is namelijk 24/7 bezig zijn met je passie. Helaas ben ik tijdens en na de opleiding mijn passie verloren. Doordat ik afgestudeerd danseres was gaf dat mij heel veel pressure omdat ik beter moest zijn dan degene die niet waren afgestudeerd als danseres. Dat slaat natuurlijk nergens op, maar zo voelde het wel.
Hierna heb ik eventmanagement gestudeerd. Vanuit de dansopleiding kon ik deze overstap maken en dit duurde dan maar 1 jaar. Ik stond natuurlijk altijd op het podium en ik dacht hoe leuk is het om te weten hoe het er achter de schermen aan toe gaat. De dingen die ik op de opleidingen heb geleerd zoals jezelf presenteren, maar ook verschillende coaching lessen die ik toen der tijd heb gehad, kan ik nu heel mooi op mijn werk toepassen. De danswereld en de modellenwereld zijn natuurlijk allebei creatieve vakken en in dat opzicht lijken ze ook op elkaar.
Ik heb nooit spijt gehad van de dingen die ik heb gedaan. Dat ik toen der tijd mijn passie heb gevolgd en de dansopleiding ben gaan doen vind ik eigenlijk alleen maar tof. Dat ik uiteindelijk geen danseres ben geworden vind ik ook niet erg. Maar alles wat ik op de dansopleiding heb geleerd, wat ik kan toepassen op mijn werk pas ik nu toe.
Hoe ben je in de modellenwereld terecht gekomen en hoe heb je die tijd ervaren?
Vroeger pikte ik altijd de fotocamera van mijn ouders en ging ik daar met vriendinnen foto’s mee maken. Ik merkte toen al dat ik dat superleuk vond, maar hoe maak je dan de stap naar professioneel model? Dat wist ik toen natuurlijk niet. Tijdens mijn stage op mijn dansopleiding sprak een fotograaf mij aan met de vraag om een keer samen te gaan shooten. Ik dacht alleen maar “okey vies mannetje” haha. Ik wist niet zo goed wat me overkwam maar het leek me geweldig om een keer met een echte fotograaf te werken. Vervolgens ging ik met hem shooten en vanaf dat moment was ik gelijk verkocht. De aanwijzingen van zo’n fotograaf, de flitsende lampen en de klikkende camera. Alles vond ik helemaal geweldig en ik wilde dit vaker gaan doen. Zo ben ik langzamerhand mijn portfolio gaan opbouwen, in hoeverre ik dacht dat dat toen goed was. Nu had ik het liever anders aangepakt maar ik had toen gewoon geen idee. Vervolgens had ik wat freelance klusjes hier en daar, maar ik wilde toen gewoon op de billboards staan. Eigenlijk werd mij continu verteld door fotografen en agencies dat dat niet ging lukken omdat ik te dik was. Prima, maar dan moest ik gaan afvallen. Ik merkte al snel dat ik daar echt niet gelukkig van werd, aangezien het ging van pillen slikken tot niks eten. Ik voelde mezelf niet meer en dit is niet wat ik wilde dus ik liet het maar gaan. Tot dat de oproep van Curvy Supermodel op tv kwam. Ik dacht meteen dit is wat voor mij, aangezien ik altijd te dik was. In dat opzicht was ik curvy voor de modellenindustrie, waardoor ik me vervolgens had opgegeven.
“Ik wil een diverser beeld creeëren”
Hoe heb je jouw deelname aan Curvy Supermodel 2018 beleefd?
Uiteindelijk bleken er 5000 aanmeldingen te zijn en zat ik bij de laatste 20. Dat gaf mij enorm veel hoop en ik dacht dat ik eindelijk mijn podium had gevonden. De eerste aflevering werd ook de casting met die 20 meiden waarbij je eventueel door mocht naar de volgende aflevering. Toen ik op de casting aankwam zag ik wel dat die meisjes iets voller waren dan dat ik was en dat is prima maar ik had toch even mijn moeder stiekem gebeld. Mijn moeder zei dat ik was uitgekozen uit 5000 andere meiden en dat ze dat niet zouden doen als ik geen kans zou maken. Dit was uiteindelijk wel het geval want het was een tv-programma, wat natuurlijk uit is op sensatie. Dezelfde dag werd ik namelijk naar huis gestuurd want ik was niet curvy genoeg. Dit resulteerde in flinke huilbuien. Ik dacht eindelijk modellenwerk te gaan doen in mijn eigen lichaam waarbij ik niet hoefde af te vallen, maar het was weer niet goed genoeg.
Waarom ben je Inbetween models begonnen?
Na de opnames van Curvy Supermodel heb ik echt wel een pittig periode achter de rug gehad, aangezien ik echt mijn droom in duigen zag vallen. Ik heb een hele tijd op bed gelegen en uiteindelijk ook hulp gezocht. Vervolgens ben ik met iemand gaan praten omdat ik mezelf niet goed genoeg voelde, wat veel pijn deed. Uiteindelijk heeft die persoon mij ook weer hoop gegeven.
De opnames waren in november en in maart zou het op tv komen, maar in eerste instantie wilde ik dat natuurlijk niet gaan delen. Het voelde voor mij namelijk als een dikke afwijzing. Ik had met wat mensen gepraat die allemaal zeiden dat ik dat wel moest doen, aangezien ik afgewezen werd omdat ik de maten niet had. Uiteindelijk heb ik het gedeeld en ik kreeg nadat ik er in de eerste aflevering uit ging heel veel berichtjes van o.a. meiden die zich in mij herkenden. Toen ben ik begonnen met #inbetweens voor iedereen die zich genegeerd voelde in de modewereld. Daarna heb ik een facebookplatform opgericht om die meiden een podium te geven. Hierdoor ben ik een modellenbureau gestart omdat al deze meiden prachtig waren maar te dik of te dun voor de mode-industrie. Zogezegd zo gedaan, wat inmiddels alweer 3 jaar geleden is.
Hieronder zie je de Instagrampost waarmee het allemaal begonnen is.
Dit bericht bekijken op Instagram
Hoe was het om dit bedrijf op te zetten in een wereld waar weinig ruimte is voor een andere visie?
Mijn vader heeft vroeger altijd al gezegd dat ik een agency moest beginnen, maar ik vond dat nooit interessant omdat ik dan hetzelfde ging doen als andere agencies, terwijl ik juist iemand ben die graag buiten de lijntjes kleurt en wil laten zien dat het ook anders kan. Tuurlijk is het hard, pittig, moeilijk en nieuw maar het is ook heel krachtig en nodig binnen de modewereld. Er begint langzamerhand ook verandering in te komen maar het heeft gewoon een hele lange adem nodig. Dat maakt het voor mij ook heel interessant omdat ik nu wel die meiden een podium kan geven die ze verdienen. Er wordt wel meer voor open gestaan, maar het heeft tijd nodig omdat we zo vastgeklampt zijn aan “zo moet een model eruitzien”. Ik vind ook niet dat we van inbetween de nieuwe norm moeten maken. Ik vind juist dat modellen gezond moeten zijn, maakt niet uit wat voor maat dat dan is. Ik wil een diverser beeld creëren. In mijn YouTube serie prove ‘em wrong praat ik ook met (ex)modellen die dingen hebben meegemaakt in de industrie die nooit aan het licht zijn gekomen. Dat zijn echt heftige verhalen van niet meer menstrueren tot eatingdisorders etc. Ik wil daar gewoon echt vanaf want dit kan gewoon niet.
Doe je zelf ook nog modellenwerk?
Nee, ik ben mezelf eigenlijk volledig gaan focussen op mijn eigen bedrijf. Als een klant zegt wij willen jou als eigenaresse van Inbetween en wij willen jouw verhaal eromheen gebruiken, prima. In het begin heb ik daar wel aan getwijfeld en had ik mezelf wel beschikbaar gesteld op de website maar toen had ik nog geen modellen.
“Wees lief voor jezelf en voor je lichaam en maak het vooral niet kapot”
Wat wil je andere meiden meegeven die ook model willen worden?
Er zijn heel veel meiden die model willen worden en dat is ook een hartstikke mooie droom. De modellenwereld is hartstikke leuk, maar je moet ook zeker oppassen. Wees lief voor jezelf en voor je lichaam en maak het vooral niet kapot. Dat is voornamelijk een hele belangrijke. Dat ze weten waar hun grenzen liggen. Ga niet met fotografen werken waar je je helemaal niet prettig bij voelt en ga niet over de grens om die voorgeschreven maten te behalen. In dat opzicht denk ik dat een agency hebben heel prettig is omdat zij jou wel kunnen beschermen en begeleiden. Dit doen wij ook bij Inbetween want wij willen dat de meiden zich fijn voelen.
Inmiddels geef je ook workshops. Waar gaan deze over en hoe vind je het om deze te geven?
Ik geef nu inderdaad workshops over hoe je model wordt. Aangezien er nog veel modellen zijn, waaronder ikzelf toen destijds, die gewoon geen idee hebben. Want ja hoe begin je? Hoe weet je welke fotografen er goed zijn? Hoe weet je wat je moet opsturen naar een bureau? Ik ga je echt niet vertellen wat je wel en niet mag eten want dat hoeft niet. Dit is waarom ik dus die workshop ben gestart om jonge meiden te helpen en hun te behoeden voor de valkuilen. Ik vind het echt helemaal fantastisch om deze workshops te geven en zeker ook om jong talent eventueel te scouten. Ik ben namelijk ook echt iemand die ervan houdt om anderen te helpen.
Hoe ziet een werkdag er voor jou uit?
Mijn werkdag ziet er altijd heel verschillend uit. Ik doe bijna alles in het bedrijf omdat ik graag zelf alles onder controle wil houden. Ik sta meestal rond 6 uur op en dan ga ik ontbijten en klaarmaken. Vervolgens ga ik naar het kantoor. Soms brengt de dag me wat de dag me brengt. Ik ga vooral mee met de flow en er gebeurt van alles. Ik probeer altijd wel bij shoots even aanwezig te zijn om aan het model te laten zien “I will be there for you”. Ik ga daar heel even langs en ook om de klanten te zien. Vaak vinden klanten dat ook heel prettig want dat komt bijna nooit voor. Verder hou ik me ook bezig met het scouten van nieuwe gezichten. Op het moment scouten we vooral via social. Ik heb bijna nog nooit iemand op straat aangesproken want in eerste instantie vond ik dat een beetje eng maar eigenlijk moet ik dat gewoon doen.
Waar zie je jezelf over 5 jaar?
Lastige vraag maar eigenlijk hoop ik dat we inbetween models internationaal op de kaart kunnen zetten. Ook hoop ik dat tegen die tijd alle maten geaccepteerd worden en dat de inbetweenmaten er ook gewoon mogen zijn.
Heb je nog inspirerende tips voor mensen die nog niet weten wat ze later willen gaan doen?
Ga doen wat je leuk vindt en maak het niet te zwaar voor jezelf. Je kan wel denken ik word advocaat want daarmee verdien ik veel geld, maar word je daar gelukkig van? Ik ben nu afgestudeerd danseres, maar ik heb daar niet mijn werk van gemaakt. Ik heb wel veel dingen op die opleiding geleerd die ik nu ook kan toepassen.
